Sociale Sterren: Interview met DavincstyleGames

Misschien ken je hem wel als bezoeker van XGN: Davincstyle Games. Maar wist je ook dat hij dagelijks meer dan 50.000 mensen vermaakt via zijn YouTube-kanaal?! Vincent, zoals hij in het echt heet, is een bekende pretparkvlogger en speelt geregeld games. Benieuwd? Lees dan snel verder en vergeet niet zijn persoonlijke video te checken in dit artikel!

“In het dagelijkse leven ben ik vooral YouTube video’s aan het maken momenteel. Ik ben ook als ZZP’er aan het werk bij een attractiepark in Rotterdam waar ik video’s maak voor hun social media-kanalen. Daarnaast heb ik een eigen filmbedrijf. Ik ben afgestudeerd cameraman, dus ik doe ook trouwerijen. Daar probeer ik een beetje mijn brood... na ja, ik woon nog thuis. Dus ik hoef er niet letterlijk mijn brood voor te verdienen, maar ik probeer wel te sparen om een keer op mezelf te gaan wonen natuurlijk. Maar door games te spelen op YouTube en daar je geld mee verdienen is wel ontzettend leuk.

Een beetje een uit de hand gelopen hobby denk ik. En ik probeer door kleine opdrachtjes ook met bedrijven samenwerkingen te doen. Meestal als ik dan met een bedrijf samenwerk, zoals pretparken, dan is het vaak wel gratis. Maar ik krijg wel gratis toegang tot een park. We zijn nu sinds drie jaar bezig met een grote pretparkserie en dat is een van de grooste series die ik ooit voor mijn YouTube-kanaal heb gedaan.”

Interview" class="img-responsive" src="https://cdn.xgn.nl/upload/201908/t/davincstylegames-interview-1565981735.jpg" />

“Dat loopt heel goed. We hebben bijvoorbeeld een tripje gedaan naar Denemarken en Zweden, alle pretparken werden vergoed. Dat is wel heel bijzonder eigenlijk. Want bij zo’n park in Denemarken weten ze helemaal niet wie je bent. Dan moet je een soort vertrouwen hebben van ‘gaan we hem wel toelaten’? En wat moeten we verwachten? Maar dat is allemaal goed gegaan. Hartstikke leuk.“

“Ja, nog steeds. Dat houd ik al zes jaar vol. Ik heb een vast schema en doe vooral pretpark-spelletjes, waarmee mensen stap voor stap kunnen volgen hoe een park in mijn ogen het beste wordt opgebouwd. Op maandag heb ik bijvoorbeeld een Planet Coaster video, op dinsdag heb ik dan vaak No Limits, op woensdag heb ik Minecraft of Roblox. Donderdag komt Planet Coaster, op vrijdag weer No limits en in het weekend vaak specials. Dan komen vaak wat oudere spelletjes voorbij of reviews, vaak ook een livestream of een pretpark-vlog.”

“Hoe meer je groeit, hoe meer je rond kunt komen. Maar ik wil niet zeggen dat het echt een vetpot is. Enzoknol en Gamemeneer hoeven bijna nooit meer te werken. Ik ben in hun ogen en het algemeen best wel klein. Met 61.000 (abonnees, red.) gaat het redelijk en word je af en toe herkend. Maar je moet niet van een vet salaris uitgaan. Het is nog steeds wel hobby gerelateerd.”

“Nee. Ik vind het veel leuker om te doen waar ik echt voor gestudeerd heb. Werken in een pretpark bijvoorbeeld wil ik wel blijven doen. Anders zit je vastgenageld aan je beeldscherm en zit je maar op een stoel. Ik denk dat ik op mijn manier ook onder de mensen kom. Voor mij is dat wel heel belangrijk dat je echt bezig bent met mensen.”

Je gaf net aan dat je af en toe herkend wordt. Hoe is dat?

“Dat is leuk, vooral in de pretparkwereld. Ik ben toevallig gisteren in de dierentuin geweest in België en daar ben ik toch door drie Belgen ineens herkend, terwijl ik niets had gezet op social media. In de Efteling word je veel meer herkend, omdat daar veel meer publiek naartoe komt. Je wordt wel af en toe spontaan herkend. Het is niet elke keer zo, maar dat maakt het ook leuk. Als je elke keer door iedereen wordt herkend, wordt het een gewoonte.

Dan vind ik het ook niet meer speciaal, als iedereen maar steeds een foto en een handtekening wil. Daarvoor zijn ook de evenementen, zoals de YouTube Gathering. Dan staat er gewoon een half uur tot driekwartier een wachtrij voor je. Dat geeft je wel heel veel motivatie in een dag. Dan zie je wel dat mensen je waarderen op het internet. Dat is echt heel gaaf.”

“Het is vaak dat ze je naam roepen. Ze zijn niet helemaal zeker en dan vragen ze eerst: ‘jij bent toch Vincent van Davincestyle Games? Het ligt eraan hoe ze je noemen. Vaak is het dan ‘o wauw!’ of toch verbazing of naar de moeder toe en verlegen zijn. Het ligt aan de leeftijd. Daarna willen ze altijd een foto. Een handtekening heb je vaak bij een gathering.”

“Ja dat klopt. Ik ben daar wel mee gepest moet ik eerlijk zeggen op de middelbare school. Ik ben echt fysiek gepest. Je zet jezelf een beetje belachelijk op het internet neer. Dat is een eigen keuze, een bewuste keuze. Maar als je dan het klaslokaal binnenkomt en ze je uitlachen en je intro na lopen te zingen en er groepjes gecreëerd worden, dan heb ik zoiets van: ik doe het wel lekker in mijn uppie.”

“Ik denk 17 of 18. Wel richting volwassen.. na ja, ik denk dat er altijd wel een kind in iedereen zit. Maar we zaten wel volwassen in een lokaal. Het waren gewoon echt stumpers.”

En werden je video’s toen al goed bekeken of kwam dat pas later?

“Nou ongeveer 1000 views of 2000. Het lag er aan wat ik maakte. Het was nog een beetje opkomend. Maar voor die tijd was het redelijk.”

“Ja. Het voelde als pesten, want ik werd extra belachelijk gemaakt of uitgelachen en buitengesloten.“

“Ik kon dat best goed negeren. Dat is het beste wat je kunt doen. Dan is de lol er voor mensen vanaf. En gewoon door blijven gaan. Dus grof gezegd: schijt hebben en je ding doen wat je leuk vindt.”

“Nee. Ik vond het leuk, een leuke hobby. Als ik dan merk dat mensen er leuk op reageren, dan motiveert je dat. Dan doe je het niet voor die mensen in je klaslokaal. Het ging niet om de aandacht, maar ik vond het fijn als mensen het naar hun zin hadden. Die stemmetjes heb ik doorgevoerd met mijn video’s en is het uit de hand gelopen. Ik moet die stemmetjes weer eens oppakken in de toekomst.”

“Ja. Ik werd pas geleden nog gemaild door een stemmenbureau of ik ook stemmen wilde inspreken en of hij me kon inhuren in de toekomst. Dat motiveert wel. Misschien is het wel een klein talentje dat ik kan gebruiken.“

“Er lopen meer dan 120 kinderen in mijn shirt rond. Dat merk je vooral bij zo’n gathering, maar in pretparken merk je het ook. Dan trekt iemand zo’n shirt aan. Of ze hebben een mok. Het is heel grappig. Het zijn geen Enzo-knol praktijken. Het gaat meer om de leukigheid. Het geld dat ik ermee verdien is niet veel en wat ik ermee verdien geef ik aan een tekenaar, een vriend van me. Ik bedenk het, maar hij maakt het mooier. En dan betaal ik hem dat factuurtje. “

“Dat is wel grappig. Ik was vroeger nog niet zo slim dat ik wist dat Leonardo da Vinci bestond. Ik kwam daar achter met Assassin’s Creed. Viertien of vijtien jaar geleden maakte ik eigen muziekvideo’s en ik had beats gemaakt en ik wilde een eigen stijl. Zodat mensen wisten, dit is van Vincent. Toen heette dat De Vince Style. Ik heet Vincent en dat was het idee. Toen later is dat aan elkaar geplakt en zo is het op een gegeven moment Davincstyle geworden.“

Door RollerCoaster Tycoon 2. Het is echt iets nostalgisch wat ik meebreng van vroeger. En mijn moeder nam me vroeger mee naar parkjes. En ik heb ook vrienden die fan zijn.”

“Ik heb sowieso de wens om alles te doen in Nederland. Jeetje. Hoeveel? Ik denk sowieso bijna 150 unieke achtbanen. Laast in Denemarken en Zweden heb ik alleen al 33 unieke achtbanen gedaan.”

“Het is over de hele dag verspreid. Als ik erin zit en niet lekker word, moet ik even rust nemen.”

“Ik heb wel zoiets van yolo. Je leeft maar één keer en je moet lekker genieten. En je verdient er wat mee. Het belangrijkste is lol hebben.“

“Ja heb ik wel eens gehad. Gewoon rusten en er tegen aangaan.”

(moet hardop lachen) “Ik kots eigenlijk nooit. Ik heb altijd heel veel pillen bij me. En als ik niet lekker word, douwen we er veel pillen in en gaan we weer verder. Het is niet dat ik standaard een pil in mijn donder dauw. Maar ik laat niet mijn dag verzieken.”

“Ja ik heb wel concurrentie van Xtremerides. Die is nu 35 geloof ik. Hij heeft over de 150.000 abonnees. Maar we doen het op onze eigen manier en daardoor voelt het niet als concurrentie. En als ik hem zie denk ik: hij houdt het ook vol. En ik voel me niet lichamelijk op. Misschien wel op een lager pitje op een gegeven moment. Het is zo leuk dat het me motivatie en kracht geeft.”

“Ik ken wel wat mensen die gewoon mensen likken. Als je likt, kom je sowieso hogerop. Ik heb gewoon geluk gehad dat Bardo Ellens van Banjomovies mij heeft gevonden met de imitatievlogs. En dat heeft er voor gezorgd dat ik groter werd. Maar heel veel mensen werken in groepen, wat je creëert is een groep mensen die alle kanalen volgen. Er komt wel publiek bij, maar het is in een cirkel. Ik probeer echt op eigen houtje wat te doen, door origineel te zijn.

Natuurlijk werkt het demotiverend als een gozer een telefoonvlogje maakt en daarmee 100.000 views haalt in twee dagen. Dat is jammer, maar mensen zijn geabonneerd op een bepaald karakter, niet per se de content. Op een gegeven moment zet je je daar wel overheen. Je kan wel de hele tijd gaan balen, maar je moet je focussen op wat je zelf doet. Mijn kanaal bestaat elf jaar en het gaat met schildpadgangetjes, maar je merkt wel dat het publiek groter wordt.”

“Jeetje jij hebt je goed voorbereid zeg! Dat klopt. Ik wilde een zombiefilm maken en wilde allemaal mensen bij elkaar hebben die een talent hadden of afgestudeerd waren. Toen hebben we dat voorgesteld aan de gemeente. Zij hebben een potje voor cultuur. 4500 euro is toen naar mij gegaan. We hebben het besteed aan een filmkraan, professioneel geluid gekocht, we hebben mensen verzorgd met contactlenzen, liters bloed en we hadden een bekende Nederlander: Edo Brunner. Dat was heel bijzonder.

Het is al zeven jaar geleden. Het leek me leuk om in Rozenburg, mijn dorp, een zombieplaag te maken. Ik wil eigenlijk over drie jaar een remake maken of een nieuw deel. Dan is het tien jaar geleden. Maar ik kan me niet voorstellen hoe ik dat toen heb gemaakt. Ik heb nu geen motivatie.”

“Ja, meer richting presenteren nog. Een challenge opnemen in een park. Dus nog andere content maken en vooral in bepaalde landen komen waar ik nog nooit bent geweest. Het allerliefste wil ik nog een studiootje waar ik lekker gek kan doen en mensen kan laten lachen.”

“Jazeker! Ik ben een groot Bethesda-fan. Ik heb nog DOOM gespeeld met een floppy. Wolfenstein heb ik ook kapot gespeeld. Die nieuwe ook, maar die viel wel wat tegen. Verder houd ik van platformgames. Ik ben opgegroeid met Crash Bandicoot. Ik heb hier ook beeldjes, knuffels en noem maar op. Ik ben helemaal fan van Crash en ook Spyro. Dat zijn mijn twee favorieten. Qua genre is het dus echt horror, actie, schieten en platformers.