Redactie Top 5 2013: Erik Dekker

Vandaag is het tijd voor de gentleman van onze redactie: Erik. Inmiddels werkt hij al ruim 2,5 jaar voor XGN, dus is hij zeker een oude rot aan het worden. Jullie kennen deze beste jongen als de koning van de XGN Opinie, die hij elke week met heel veel liefde voor jullie verzorgt. Hiernaast laat Erik genoeg van zich horen op de site, met bijvoorbeeld scherp geschreven recensies en impressies. Wat waren de vijf beste games van 2013 volgens Erik? Check het hier!

Zelfs drie jaar na dato weet Castlevania: Lords of Shadow je nog omver te blazen door de fantastische gameplay. De Ultimate Edition zorgt er meteen voor dat het grafische jasje en de framerate worden opgekrikt naar een prachtige zestig per seconde. Komt de gevechten absoluut ten goede. Maar de heruitgave vormt meteen het perfecte excuus voor gamers die deze rijkelijk gevulde actie-RPG nog niet hebben ervaren. Perfecte timing zo, net voordat Lords of Shadow 2 volgend jaar het levenslicht zal zien. Die game staat in ieder geval al hoog op mijn verlanglijstje.

Ik heb iets met grauwe games. Van die verhalen waarin je wordt meegezogen door de nagenoeg hopeloze ondertoon die in die spelwereld heerst. De mensheid staat op de rand van uitroeiing en zoekt wanhopig naar een laatste poging tot overleving. Metro: Last Light is zo’n game, waarin je, net als in voorganger Metro 2033, kruipt in de rol van de Rus Artyom, die zijn woonplaats in de metrotunnels moet verdedigen tegen grootse opstanden van andere groepen mensen en gemuteerde schepsels boven de radioactieve bovenwereld. Verwacht een ijzersterk avontuur die je al vanaf het begin bij de strot pakt.

Het valt niet mee om in de schoenen van meesterontwikkelaar Ken Levine te staan. Hoe kun je namelijk in vredesnaam de nagenoeg perfecte horror-shooter BioShock evenaren? Een meer dan goede poging werd gedaan met Infinite, waarin we de onderwaterstad Rapture omruilen voor de luchtstad Columbia. Een op hol geslagen profeet in de jaren ’10 denkt voor God te kunnen spelen over de inwoners. Een dodelijke achtbaanrit volgt, waar je uiteindelijk wel of niet uit zult ontsnappen. Een adrenalinerush van de bovenste plank en niet geschikt voor gamers met hoogtevrees.

Ni No Kuni is het antwoord op nagenoeg álles wat er in mijn ogen verkeerd is gegaan in role-playing games de laatste jaren. Verhalen worden nu vaak klakkeloos op de achtergrond gebonjourd, vechtsystemen zorgen voor spontane huilbuien en hoofdpersonages zijn zó godsvergeten irritant, dat je ze je het liefst dood zou willen zien gaan. In Ni No Kuni zijn al deze zaken met veel liefde behandeld en precies op de juiste manier met elkaar verweven. Daarnaast ziet het grafische stijltje er likkebaardend goed uit. Maar wat had je anders verwacht van studio Ghibli, de Japanse variant op Disney? Een aandoenlijke RPG die de fan absoluut niet mag laten liggen.

De aankondiging van een nieuwe Grand Theft Auto doet de complete game-industrie op zijn kop doen staan. In het geval van deeltje vijf was alle bombarie volkomen terecht. Een fantastisch verhaal, grote open wereld waarin je talloze uren schaamteloos hard kunt rondklooien, een grafisch hoogstaandje voor de vorige generatie consoles en een geweldige multiplayer als kers op de taart. Chapeau, Rockstar.

Als je tegenwoordig de naam ‘Marvel’ op een willekeurig product plakt, dan kun je ervan uitgaan dat je bakken met winst zult maken. De MMORPG Marvel Super Hero Squad Online is zo’n game, die puur op de kids is gericht. Maar mag dat als excuus dienen om een regelrecht schijtproduct af te leveren? Absoluut niet. De game is dood- en doodsaai, oogt nog lelijker en barst van de microtransacties. Dit soort games verhogen de kans dat jouw kind later een crimineel wordt, aanzienlijk.